Zondag 7 augustus

Om vijf uur vinden de monniken die hier in de buurt wonen, het hoog tijd om hun gebeden/liederen te gaan zingen. Het klinkt heel monotoon en het is veel te vroeg! Nou ja, toch niet veel kunnen slapen vannacht. vanmorgen was er een nieuwe medewerker, dus aan hem gevraagd om covers/blankets/sheets in de hoop dat één van deze woorden bekend zou voorkomen, maar deze kent nog minder Engels dan zijn collega.  Voordat we gaan ontbijten, zoeken we eerst een ander hotel voor de laatste nacht en annuleren de nacht die hier nog stond geboekt.  Als het goed is, hebben ze het begrepen, heb het zelfs op papier gezet voor ze, maar ze keken niet alsof ze het snapten. We gaan naar een 3.5 sterren hotel met een kamer met eigen sanitair, dicht bij Khao San Road. Vlakbij de kledingmaker waar we morgen Renzo zijn nieuwe kleding op kunnen halen. Voor het ontbijt kwamen we bij een tentje terecht, dat erg biologisch/verantwoord/duurzaam bezig is met de ingrediënten van de maaltijden die ze aanbieden. Ik hoef in Thailand geen koffie van vijf euro per kop omdat de bonen zo verantwoord geteeld werden in het zuiden van Thailand. Alle gerechten waren prijzig, met z'n drieën zou het ons zeker vijfentwintig euro kosten, dus we zijn weer opgestapt, krenten haha. We zijn een ontbijt gaan halen bij een tentje waar we deze week al eerder waren. De ladyboy was weer op dreef, met z'n hoge stem en maniertjes verzorgde hij een prima ontbijt. Het is onze op één na laatste dag hier en we hebben besloten om geen tempels en Boeda's te gaan bekijken, maar rustig aan te doen. Renzo heeft met een vriendin die ook in Bangkok verblijft afgesproken. Xascha en ik ontdekken dat het guesthouse ook wat leuks heeft, namelijk een terrasje met ligstoelen aan de rivier en een overdekt stukje terras. Heerlijke plek om uit te rusten en een boek te lezen. Daar zijn we lang druk mee, totdat we besluiten om meisjesdingen te gaan doen. We gaan de wijk in en vinden een salon waar we allebei een pedi- en een manicure willen laten doen. Voor tien euro p.p. is dit niet gek denken we. We treffen een man en een vrouw, zo te zien broer en zus, maar broer wil liever zus zijn. Weer een zogenaamde ladyboy, daar stikt het van in Bangkok. Deze heeft een zware stem, lang opgestoken haar, glimmende oorbellen en een cupmaat C, heel apart. We worden gelijktijdig behandeld, de ladyboy masseert mijn benen, werkt aan mijn voeten en lakt mijn nagels af. De vrouw neemt mijn handen voor haar rekening, bij Xascha werkt het andersom. Uiteraard spreken ze weer geen woord Engels anders dan het kunnen noemen van bedragen. Er lopen veel agenten op straat en ik probeer uitleg te krijgen van ze, maar ze begrijpen echt niets. We nemen aan dat dat is omdat er vandaag een door de overheid uitgeschreven referendum is. Al twee dagen is er in winkels en bij barretjes geen alcohol verkrijgbaar, men is vast bang dat alcohol eventueel de stemming zou beïnvloeden. Keurig verzorgd lopen we de deur uit, om samen wat te gaan eten. We belanden in een klein straatje bij een leuk restaurantje. Een hele oude vrouw met een sjaal om haar hoofd, staat te koken, een oudere man, alleen gekleed in een rood sportbroekje, deelt de gerechten uit. We bestellen allebei een fruitsmoothie en als hij die van Xascha later brengt dan de mijne, zegt hij sorry. Dat doet hij ook als hij mijn bord eten brengt en dat van Xascha pas later. Die goeie man blijft dat woord herhalen, ook bij andere tafels gebruikt hij dat woord constant. Langzaam wandelen we terug, ook in onze straat is het enorm druk en is er heel veel politie op de been. Misschien wel een plaats waar mensen kunnen stemmen. Xascha en ik gaan op het buitenterras zitten, spelen wat spelletjes kaart en lezen wat. Het is heerlijk buiten op het mini terras aan de rivier.