Vrijdag 5 augustus

Het plan voor vandaag is om naar het Grand Palace te gaan. Eerst genieten van een heerlijk warme douche in onze eigen badkamer en dan gaan we op pad. Onderweg zien we een leuke plek om te ontbijten. We bestellen wat sandwiches en fruitsmoothies, die worden bezorgd door een ladyboy. Het is de eerste die we van dichtbij zien. Hij heeft echt een mannenlijf, maar spreekt op zeer hoge pieptoon en draagt lippenstift. Verder draait hij, of zij?? enorm met de heupen en doet zijn hand heel sierlijk helemaal naar achter om iets uit de kassa te pakken.  De eerste tuktuk die we aanhouden vraagt te veel Bath, de tweede wil ons wel wegbrengen voor 100 Bath. We tuffen door het drukke verkeer naar het Grand Palace. Als we uitstappen, komen er zeker 100 agenten voorbijgerend die zich zich aan de buitenkant van het paleis in een rij opstellen. Geen idee waarom. We gaan naar binnen en wat is het afschuwelijk druk. Eerst langs de tassencontrole, nou ja, er wordt een geel lintje aan mijn tas bevestigd en als ik vraag wat het idee hiervan is, zegt de medewerker dat het tassencontrole is. Er wordt niet één tas opengemaakt, iedereen komt door de controle.  Iets verderop kopen we kaartjes en gaan in de rij staan. Wat een mensen, meer dan tijdens de parade in Disneyland. Op het tempelcomplex staan fantastische gebouwen. In de  galerij, die helemaal in het vierkant om het tempelcomplex heen gaat, zijn de muren en plafonds rondom beschilderd met prachtige taferelen. Het is heel irritant dat horden, voornamelijk Aziaten, selfies willen nemen, ze letten nergens op, proberen zo veel mogelijk tempel als achtergrond te krijgen, smilen hard en lopen achteruit zonder te kijken of er iemand, lees wij, loopt. Ook loopt deze bevolkingsgroep regelmatig met paraplu's tegen de zon en omdat ze over het algemeen niet zo groot zijn, schampt er regelmatig zo'n paraplu tegen ons hoofd aan. De "Emerald Buhda" is de meest heilige Boedah ter wereld. We mogen binnen kijken, uiteraard op blote voeten. Het is een kleine, groene Boedah, bedekt met glimmende steentjes, die heel hoog op een gouden altaar in een glazen kastje zit. Boedisten knielen en bidden, steken wierook aan en brengen offeranden mee. We kopen drie flesjes sap, het is warm en we hebben dorst. Bah wat een chemische substantie, heeft weinig met sap te maken. Het museum bekijken we. Op de posters en borden in de stad staat koning Bhumibol afgebeeld als een man van ongeveer vijftig, maar we lezen dat hij al 70 jaar regeert als King Rama IX. Als we even  op een muurtje zitten, worden we weggejaagd, een groep Aziaten wil een foto maken met een spandoek en dat moet precies daar, we worden dringend verzocht om op te zouten.... We vinden het toch veel te druk en gaan even relaxen in het hotel. Het winkelcentrum MBK-center is ons volgende doel,  8 verdiepingen om te shoppen. We vinden een taxi die ons daarheen brengt. De chauffeur heeft zin in het ritje en kletst wat af. Hij wil weten waar we vandaan komen, hoever Amsterdam van de Belgische en Duitse grens afligt, waar Den Haag ligt, of we een internationaal gerechtshof hebben en hoe ons dorp heet en wat dat dan betekent. Hij informeert waar Xas vandaan komt, begint Chinees te kletsen en komt zelf op het idee dat ze geadopteerd is. Verbaasd reageert hij dat ik met zoon en dochter reis, is er nog meer familie........ Of een man? We melden dat er geen man is en daarop reageert hij met "divorced.....big mama" en hij laat zijn spierballen zien, "you strong" roept hij blij. Renzo en Xascha leggen het big mama natuurlijk heel anders uit. Heel blij roept en wijst hij naar Renzo "number 1" , dan naar Xascha "number two", ik corrigeer hem en meldt dat ik nog een dochter heb. Hij telt luidkeels opnieuw tot drie... Dan denkt hij dat ik dertig ben, nadat hij eerst de leeftijden van de kinderen heeft gevraagd en herhaald. Niet al te serieus nemen dus... We hebben wel lol, de meeste chauffeurs zeggen niets. We gaan het shoppingcenter in, er zijn ongeveer 2000 winkels. Veel kleding, etenswaren, tassen en ongelooflijk veel juwelierszaak. Bij één winkel vraag ik naar de prijs van een zilveren ketting en die persoon zegt 600,00 euro. Renzo schaft twee korte broeken aan voor een prikkie en hij bedenkt dat het voor Xascha wel leuk is om hier eventueel haar verjaardagscadeau te kopen. De telefoons worden hier stukken goedkoper aangeboden dan in Nederland. Eerst drinken we hele vieze koffie en lekkere smoothies, daarbij eten Renzo en Xas een chocolademuffin en een wafel. Dan gaan we op telefoonjacht voor Xascha. Bij vier verschillende zaakjes gaan we naar binnen en uiteindelijk blijven er twee telefoons over die ze echt leuk vindt. Bij de eerste zaak zou ze er een heel pakket bijkrijgen, een selfiestick, standaard, opzetlens, screensaver en USB-kabel en aangezien de toestellen overal hetzelfde kosten, onderhandelen is niet mogelijk, gaan we terug naar de eerste zaak. De verkoopster heeft een matrozenkraag om waarop de achterkant de tekst "I love my mom" staat. Als ik vraag naar het idee hierachter, zegt ze dat het voor de koning is. Nou ja, daar word je ook niet wijzer van. Bij het verlaten van het winkelcentrum, plenst het hard en uiteraard liggen de paraplu's in het hotel. Het was prachtig weer toen we vertrokken, dus dan denk je daar niet aan. Het regent echt hard en soms staat het water enkelhoog op de stoep. Taxi's zijn allemaal bezet, dus we lopen maar een stuk in de goede richting. Drie taxibestuurders en twee tuktukchauffers willen ons na het tonen van de bestemming, zo'n zes kilometer verderop, niet meenemen, we snappen er niets van... Dan stopt er een tuktuk, voor 200 Bath wil hij ons meenemen, we zijn zo blij dat we zitten, dat we niet eens onderhandelen. Er zit plastic aan de zijkanten, dus we zitten redelijk droog. In hoog tempo laveren we tussen auto's en scooters door. Ineens begint de chauffeur te kletsen, vraagt waar we vandaan komen, reageert met "Amsterdam, van Persie". Ineens wil hij weten waar Xascha vandaan komt, hij denkt China, hij heeft zelf een Chinese opa, de Chinezen waren in de periode met Tsjang Kai Tsjek, met 9 miljoen naar Thailand gekomen. Nihao zegt hij en leert ons daarna het Chinese woord voor file, erg leerzaam! Dan vertelt hij Xascha in het Chinees dat hij van haar houdt en in het Engels dat ze zo mooi is. Dit blijft hij herhalen, Xascha ligt helemaal krom van het lachen. Even later wil hij met haar trouwen en vraagt mij om toestemming. Hij stelt voor dat hij haar houdt en dan hoef ik de ritprijs voor de taxi niet te betalen. Toch maar niet denken we... We hebben er wel reuze lol om.. We laten ons afzetten bij het restaurantje waar we pas mijn verjaardag hebben gevierd en eten weer super lekker. We wandelen terug naar het hotel en boeken een trip naar Ayuttaya voor morgen. Ayuttaya was de oude hoofdstad van Thailand en daar gaan we vijf tempelcomplexen bezoeken. Om 07.00 rijdt het busje voor, dan moeten we uitgecheckt hebben. Voor de laatste drie nachten hebben we een guesthouse aan de rivier geboekt, alles is gepland nu tot aan de laatste dag.