Donderdag 28 juli

Om acht uur hebben we afgesproken met de eigenaresse van het hostel om naar de markt te gaan. Zij heeft om zeven uur haar kinderen al naar school gebracht. De school begint om acht uur, maar als je er een uur eerder bent, is dat een teken dat je graag naar school gaat en krijgen de kinderen daar punten voor. Haar kinderen zijn er dus graag al om zeven uur.  We wandelen de straat in en ineens worden we ingehaald door haar twee honden die met ons mee willen. Ze lopen over de straat, kijken uiteraard nergens naar en volgens de vrouw, wachten ze op de hoek van de straat totdat ze terugkomt. Één is er opeens weg, de andere loopt mee de markt op en is nadat ze een stuk vlees had gekregen, ook weg. Op de markt staan allerlei mensen met kant en klaar voedsel, rijst, noedels, curry's, zoetigheden, gefermenteerde pruimtabak (wat enorm zurig stinkt trouwens), groentenmengsels, vis, zoveel te zien. Thai ontbijten altijd warm zegt ze. We zien zoveel soorten onbekende groenten, kunnen nu wel alles vragen. We kopen een pot chili-jam om in het recept dat we in Bangkok kregen te gebruiken. Ze wijst aubergine aan, groene ronde balletjes en ik denk dat ze de paarse bedoelt die er naast ligt, maar de groene balletjes zijn ook een variant. De Thai kopen elke dag een toetje om aan de goden te offeren. Mensen hebben thuis een altaartje waar dat op geplaatst wordt. Bij de visafdeling liggen de vissen opgepropt in emmers te spartelen totdat het tijd is om op de tafel gepresenteerd te worden. Daar zien we ze naar adem happen totdat ze dood zijn. Achter de kraam zit een dikke Thaise moeke wijdbeens met een hakblok tussen haar benen, meervallen te slachten met een enorm mes. Een man neemt de tilapia's en red snappers voor zijn rekening. Er wordt een red snapper gekocht voor onze kookworkshop straks. In de hal van de markt wordt vlees gehakt, veel mensen die daar druk mee zijn. Het is echt een beleving om op die markt te zijn, de geuren en mooie producten. We wandelen terug en de één van de honden loopt ineens weer met ons mee. Het valt op dat scooterrijders en chauffeurs voorzichtig rijden bij de zwerfhonden, waarschijnlijk omdat ze nergens schade kunnen verhalen. Die hond blijft maar oversteken en teruglopen, er gebeurt helemaal niets. Wij schrikken steeds van zo'n actie. Onderweg halen we onze was op die voor € 1,50 keurig schoon en opgevouwen is. De man die ons helpt is zo blij dat hij onze was mocht doen, hij buigt naar ons met voor zijn borst gevouwen handen. De eigenaresse van het hostel komt iets later terug en heeft ontbijt geregeld voor ons. We krijgen vijf pakketjes  sticky rice in bananenbladeren gewikkeld. Dat ziet er prachtig uit. Er zijn twee blauwe met hartige suiker (er zitten gedroogde garnalen in verwerkt), een roze met custard en een gele met kokoscustard en de bruin pakketje met een laagje kokosvezels en garnalenvezels (zo ziet het er uit). Het is een machtig ontbijt, we proeven alles, maar laten nog tweeëneenhalf pakketje over, het is te veel. We doen nog even rustig aan, de eigenaresse wacht op de gasman, die het gas aan moet steken zodat we aan de kookworkshop kunnen beginnen. Eerst deed haar vader dat, hij is een maand geleden overleden. Haar moeder geeft aanwijzingen aan ons en de eigenaresse helpt mee. Ze vertelt dat ze half Chinees is, geadopteerd werd door haar oom en tante die een restaurant runden in München vanwege de Duitse nationaliteit die ze dan kreeg en in Duitsland haar studie volgde. Ieder jaar kwam ze terug bij haar ouders. Haar broer bleef hier, bij zijn ouders omdat zoons dat nou eenmaal horen te doen, haar zus is ook op dezelfde manier mee naar Duitsland gegaan. De keuken bestaat uit drie robuuste tafels in de achtertuin. Ingrediënten en kookgerei staan daar uitgestald. Er liggen drie snijplanken klaar voor ons met flinke messen er op. We beginnen met het maken van currypasta en roosteren verse kruiden als kaneel, korianderzaad, steranijs en nog veel meer in de wok. In de vijzel pletten we gedroogde pepers, waar we eerst de zaadjes  uitgehaald hebben en daarna geweld, knoflook, rode ui, limoengras en nog veel meer. Dat is nog een zwaar werk, we stampen tot er een homogene rode massa ontstaat. Mama kok is niet snel tevreden, het moet fijner gestampt worden, we zijn er wel even mee bezig, daar krijg je spierballen van. Het ruikt heerlijk. Zo verwerken we allerlei groenten. De knoflookteentjes pletten we en dan worden ze met schil en al meegebakken. Renzo zijn enkels worden helemaal kapot gestoken door de muggen, echt niet normaal, ondanks de opgespoten deet. Twee Thaise middeltjes brengen wat verlichting. We genieten van alles wat we leren, zien en ervaren. Kokosmelk wordt gemaakt door kokosrasp met water te overgieten en dan de pulp helemaal uitknijpen. Dit proces herhalen we twee keer met dezelfde kokospulp. Boven ons wonen vier eekhoorns die vruchtenschilletjes uit de boom gooien. Een aantal duiven kijkt mee vanaf de dakrand en maken veel lawaai. We zijn lang bezig met het maken van de basis voor de curry massaman. Zuur, zoet en zout zijn smaken die in elk gerecht voorkomen zegt ze. Als iets zuur is, moet er zout tegenover staan. Of zoet en zout, zo brengen ze balans aan in de gerechten. Voor de snapper, wordt een wok met olie verwarmd. Op de markt hebben ze de ingewanden al verwijderd, hier worden de staart, kieuwen en vinnen afgeknipt. Ook wordt er uit de kieuwen met de hand nog wat rode delen verwijderd, bah, dat ziet er vies uit. De flanken van de vis zijn op de markt ingesneden. Zodra de olie kokend heet is, gaat de vis er in, met kop en al. Die kop rust enigszins op de rand, het lijkt of hij ons aanstaart en wij zien al z'n tanden in de open bek. Haar kinderen vechten om de ogen vertelt ze en haar man eet graag de kop. Wij gunnen ze alles, dus verzoeken om vooral de kop eraf te halen en in de koelkast te leggen voor man en kinderen. Lachend doet ze dat. Een papayasalade staat ook op het programma. Papaya is een ontzettend grote vrucht, die wordt verwerkt tot salade als deze nog geel/niet zo rijp is. We hadden nog een basisprutje uit de vijzel over en dat vormt de basis voor de vissaus. We knijpen voorgeweekte tamarinde uit, vangen het vocht op, een zuurtje voor in de saus. Er gaan nog van alles bij, palmsuiker, sojasaus en lemonschil. Ongelofelijk lekkere geuren stijgen op uit de pannen. We maken ook een gerecht met varkensvlees, lange bonen en "vurige" basilicumblaadjes, die er heel anders uitzien en smaken dan bij ons. Als alles bereid is, worden we door moeder en dochter bediend, we krijgen rijst erbij en smullen van onze kooksels. Het is veel te veel, we eten maar een klein deel op van alles wat we gemaakt hebben. Dan heeft de familie vanavond ook alvast wat te eten. De rest van de dag luieren we, beetje hangen en lezen. Vanavond gaan we naar de avondmarkt, die schijnt heel toeristisch te zijn. We gaan shirts met lange mouwen kopen voor onze jungle tocht die morgen begint. Het is niet duur om hier veel te ondernemen. De trip naar Laos kost € 50 pp, daar zitten twee overnachtingen bij in, de derde moeten we zelf regelen. Alle vervoer en maaltijden zijn ook inbegrepen. In Laos hebben we al een hotel met airco geboekt voor € 11,00. Het schijnt dat het een erg arm land is, waar toeristen pas welkom zijn sinds de negentiger jaren. Er wordt betaald met de munt "Kip" of eventueel accepteren ze ook Thaise Baht. 
Wat een reis tot zover, nog geen week weg, gevoelsmatig zijn we al weken onderweg. Al zoveel gedaan en gezien, eindeloos genieten. Dit is even het laatste verslag voorlopig, in de jungle is vast geen WiFi...