Woensdag 27 juli

Goed geslapen in een kamer met airco en aan twee kanten raampartijen. Dat is weer eens wat anders dan die hokken zonder ramen waar we tot nu toe verbleven. We durven het zelfs aan om zonder slippers op de vloer te lopen. Als we uitchecken, staat de taxi al klaar om ons naar het vliegveld te brengen. We storten ons in de moordende Bangkok spits waar scooters en auto' s om elke centimeter knokken. Onze taxi-chauffeur rijdt heel zachtjes tegen een stilstaande scooter aan en de berijder daarvan kijkt zeer kwaad en checkt drie keer of er beschadigingen zijn. Het lijkt mee te vallen en na nog een boze blik op onze chauffeur, vervolgt hij zijn weg. De chauffeur vraagt of we via de tolweg willen reizen en het tolgeld willen betalen. Lijkt ons een goed idee. We arriveren ruim op tijd op het Don Mueang International Airport. De ritprijs is 270 Baht volgens de meter, dus ik geef 280 Bath. Hij kijkt verbaasd naar het geld en ik wuif naar hem dat ik geen wisselgeld hoef... Hij blijft echter brabbelen over "twenty Baht". Bij het hotel hadden ze inderdaad gezegd dat dat het bedrag was om een taxi klaar te laten staan bij het hotel, maar ging ervan uit dat dat al in de prijs verwerkt was. Snel opgelost en inchecken bij Lion Air. Voordat we richting de gate mogen, moeten we wachten bij een official die bij een groot scherm staat waarop te zien is dat onze koffers over de band afgevoerd worden. Het duurt vijf minuten, als onze namen niet afgeroepen worden, mogen we door. We ontbijten bij de Subway waar het personeel weer geen engels spreekt/begrijpt.  Wel vijf keer vraagt hij of ik cappuccino wil en na mijn zesde keer nee, lukt het om de knop van black coffeeshop in te drukken.  Met een dikke, vette, mooi versierde donut sluiten we het ontbijt af.  Nog anderhalf uur hebben we de tijd om te wachten, tijd voor een stukje reisverslag. We gaan bij gate 32 zitten en zien allerlei vliegtuigen landen en geparkeerd staan. Er komt een vliegtuig langsrijden van Nok Air in nemo-kleuren en de voorkant is als vogelbek gedecoreerd. Een vogelbek is blijkbaar het logo van deze maatschappij.  We zien vliegtuigen van de Thai Smile maatschappij en Air Asia geparkeerd staan. Na de prima vlucht landen we in Chiang Mai en nemen de taxi naar ons hotel. Dat kost zo' n vier euro. We komen bij het Andaman Home en worden heel hartelijk ontvangen door de eigenaresse. Wat een heerlijke plek, het is in een oud houten huis met een rommelige, overdekte binnenplaats waar haar twee hondjes lopen en wat bamboe tuinsets staan. Koffie, water en thee zijn gratis verkrijgbaar. Haar man begeleid zware jungle trekkings langs de grens van Myanmar, vertelt ze. Koffie en water krijgen we aangeboden, we betalen ons verblijf en vragen of ze ook trips regelt. Dat doet ze en zo hebben we binnen een uur na aankomst de komende negen dagen volgepland met geweldige, avontuurlijke trips. Zo grappig, aankomen zonder plan en een uur later een geweldige invulling hebben. Dit hadden we vooraf nooit zo kunnen uitdenken. Morgenochtend om acht uur gaan we met de eigenaresse naar de lokale markt om inkopen te doen voor de kookworkshop die we morgen gaan doen met haar moeder. We gaan helpen om alles voor te bereiden en gaan dan 3.5 uur koken. Vier gerechten gaan we maken en een dessert en dan genieten van het resultaat. De rest van de dag doen we rustig aan, we willen naar de night market, schijnt een toeristische markt te zijn met prullaria en nepkleding. De volgende dag vertrekken we voor een drie dagen durende jungletocht te voet, waarbij we de eerste nacht doorbrengen bij een bergvolk die nog zonder elektriciteit of luxe leven en de tweede nacht in een junglecamp. Onderweg komen we watervallen tegen waar we kunnen zwemmen en een vleermuisgrot. Elke dag lopen/klauteren we vier uur door de jungle, het schijnt loodzwaar te zijn, maar dat redden we wel. Dan komen we terug in dit hostel om een dag uit te rusten. Aansluitend hebben we een trip van drie dagen Laos geboekt. Eén dag varen we over de Mekong River in een longtailboat, dan gaan we Laos in. Op de derde dag vliegen we vanuit Laos terug naar Bangkok en dat hebben we nog niet ingepland. Leuke vooruitzichten, zo'n zin in! Eerst brengen we anderhalve kilo was naar een wasserette. We zagen op de heenweg al meerdere hele kleine open hokjes, waar veel verschillende soorten kleding aan rekken hing. Vlakbij ons hostel is er ook één, we brengen ruim anderhalve kilo en betalen omgerekend één euro vijftig om het te laten wassen. Kunnen we niet voor tobben hier in de wasbak. Er rijden hier minivrachtwagens rond met banken in de bak, het zijn taxi's waar 15 personen in kunnen, want als de banken vol zijn, zetten ze gewoon plastic stoeltjes tussen de banken in. Een ritje kost 20 Baht, de chauffeur die we aanhouden probeert er 30 van te maken, maar we schudden nee en mogen toch mee, hij glimlacht wel gelukkig. We worden in het centrum afgezet, daar is een lokale markt. We zien veel nieuwe soorten fruit en groenten. Mensen zijn hier niet opdringerig zoals in Bangkok, helemaal niet. Er hangt hier een heel andere sfeer dan in Bangkok, veel relaxter. Het verkeer is hier net zo chaotisch. We willen een pond rambutan kopen, de verkoopster knikt nee en pakt een kilo in een zak, 60 Baht graag. Verder kopen we wat gedroogde mango en dragonfruit met een rode binnenkant. We willen er één, maar krijgen wederom een kilo. Zo wandelen we door de straten en komen bij de rivier, waar leuke eettentjes zouden zijn. De rivier Ping heeft een vies bruine kleur. Het is bloedheet in de zon, we steken de brug over en lopen onder de bomen langs de rivier verder. Bij een eettent/bar op de oever, landen we voor een maaltijd. Aan een tafel met prachtig uitzicht ploffen we neer. Er hangt een klomp aan de boom op het terras. De eigenaar komt even kletsen, hij is een Engelsman, heeft nog een Nederlandse en een Australische zakenpartner en ze zijn daar al 32 jaar gevestigd. Prachtig plekje en heerlijk gegeten. Een pad thai, kip/cashewgerecht en een tropische fruitsalade. Renzo drinkt kokoswater uit een echte kokosnoot. Buiten nemen we de tuktuk, terug naar het hostel om te ontspannen. Bij de mini wasserette hangen onze spullen te wapperen aan de lijn, die zijn morgen wel droog.