Maandag 1 augustus

Vanmorgen vroeg wakker, heerlijk om 06.00 uur al buiten aan de koffie, beetje lezen. Er arriveren twee Spaanse backpackers, waarmee ik gezellig klets. We ontbijten in het hostel, de eigenaresse haalt op de markt soort lychees, passiefruit, peer en watermeloen voor ons ontbijt. Daarbij nog getoast brood met boter en jam. Voor onderweg krijgen we nog water,  een zak passiefruit en de rambutan mee en dit alles tegen betaling van € 2,10. Onze was wordt opgehaald op de scooter, wat een service, de hosteleigenaars zijn zo lief voor ons. Onze koffers worden naar beneden gebracht en dan komt om 10.15 de taxi om ons op te halen om naar onze volgende bestemming te gaan. Na een hartelijk afscheid, rijden we naar een centraal punt, waar we in ons taxibusje stappen. We gaan vandaag naar Chiang Khong, een plaatsje aan de rivier Mekong. De rit er naar toe is weer prachtig, aan weerszijden zien we in de verte heuvels en wij rijden tussen rijstvelden door, waar hard op gewerkt wordt. De velden zijn omzoomd door bananenbomen en palmbomen en er zijn veel bamboe afdakjes te zien, waar mensen even uit kunnen rusten tijdens het werk. Op de vluchtstrook komt een begrafenisstoet ons tegemoet. Er loopt een boedistische monnik voorop, gevolgd door wat mensen en achteraan trekken een aantal mensen een hele hoge, prachtig versierde kar, waar waarschijnlijk de overledene/de kist in ligt.De chauffeur dendert over de weg, haalt vooral in op plaatsen waar hij niet kan zien of het kan, maar het gaat goed. In China is het verkeer veel erger. We stoppen een half uurtje bij een wegrestaurantje, eten wat kleins en gaan weer verder. Bij de volgende stop lopen we even naar een gigantisch tempelcomplex, Wat Rong Khun, helemaal in wit en zilver, het doet erg kitsch aan, net als alle tempels vinden we. De meeste zijn in het rood en goud uitgevoerd en enorm druk qua houtsnijwerk en versieringen.  In een krakkemikkig uitziend guesthouse aan de rivier zullen we overnachten. Renzo krijgt een eigen kamer en tot onze verbazing heeft hij een privé balkonnetje met een tafel en bankjes, waar we heerlijk op kunnen zitten. Het guesthouse staat op palen en we kijken dwars door de kieren in de krakende vloer op de grond. We hebben wel een prachtig uitzicht over de rivier, kijken naar Laos aan de overkant. Het is moordend heet als we even het dorp inlopen. Er is een locale markt die we even bezoeken. Veel curry's, bananenbladpakketjes, fruit, groenten en kleding, levende paling, gebakken vis en worst op stokjes. De kramen staan allemaal onder paraplu's opgesteld en de scooters rijden af en aan naar de markt. Bij de 7 Eleven halen we wat drinken, pinnen nog wat Baht en lopen daarna binnen bij een speelgoedwinkel om een kaartspel te kopen. Uiteraard spreekt de verkoopster geen woord Engels, maar met handgebaren snapt ze het snel. Ze vraagt 300 Bath ervoor, bijna 7 euro, wel in perfect Engels. Ik vind dat veel te veel, dus bied 100 Bath aan, maar ze kan alleen "threehundred Bath" zeggen. Uiteraard worden we vet belazerd, maar betaal het toch aan de onwrikbare madam. We willen graag een kaartspel hebben voor de avonden en op de boot. Het gemiddelde dagloon ligt op 200 Bath, dus zij heeft een goede dag vandaag! Op de terugweg belanden we bij een klein restaurantje waar twee dames en een knul werken. De oudere dame komt de bestelling opnemen. Renzo bestelt een grote fles bier, ze zet drie glazen op tafel en daarna gebeurt er heel lang niets meer. Ze zijn druk in de keuken. De jongere vrouw bakt constant driehoekige flapjes, die ze vervolgens in een pot stopt, ze er weer uit haalt en weer terug stopt. Ook bidt ze voor/tegen de pot... Renzo bestelt een gerecht met kip en basilicum, dat snapt de oude vrouw wel, Xascha wil roze eieren met gebakken basilicum en ik vraag om een steak met sla. Ze blijft vragen "Porc, porc" en ik maar herhalen dat ik beef wil. Uiteindelijk maak ik loeiende geluiden (niet heel hard hoor) en hard lachend loopt ze weg terwijl ze nog steeds " porc" zegt. We zien dat ze ons maar een vreemd gezelschap vindt, ze blijft kijken. Lachen en met haar collega's smoezelen. We hebben dat al vaker meegemaakt hoor, twee witneuzen en een Aziatisch meisje, dat vinden ze maar vreemd. Iemand vraagt aan Xascha waar ze vandaan komt en als ze dan aangeeft uit Nederland te komen, is die persoon helemaal in de war. Dat kan niet!! Xascha krijgt kip met basilicum, de bestelling is niet helemaal/helemaal niet overgekomen. We laten het maar zo, we hebben reuze lol, drinken een biertje aan de oevers van de Mekong. Wie zeurt er dan nog over roze eieren.. Op ons terras eten we fruit en chips, kijken naar de lichtjes aan de kant van Laos, het is hier om 19.30 al pikkedonker.