Woensdag 3 augustus

We besloten om vroeg te gaan ontbijten, zodat we ook vroeg bij de boot konden zijn, om goede zitplaatsen te bemachtigen.  Yoghurt met fruit en muesli en voor Xascha een belegde sandwich. Voor de lunch kregen we een rijsthap met groenten en cashewnoten mee. In de straat komen mooi aangeklede meisjes langslopen die gevulde schalen in hun handen dragen. Mensen die op scooters rijden hebben ook zo'n mooie zilverkleurige schaal op een voet in hun mandjes liggen. We denken dat er geofferd gaat worden. Aan de overkant legt een oude vrouw op de pilaren van haar hek, roze en groene dingetjes neer. Het hele dorp Pak Beng bestaat uit één straat met hotelletjes, guesthouses, open winkeltjes en restaurantjes. De pick-up truck staat al klaar om ons naar de boot te brengen, daar wachten we niet op. De weg gaat naar beneden, dus we rollen zelf onze koffers er naar toe. Onderweg kopen we nog een pak koekjes en wat chips voor onderweg. We kunnen direct op de boot die om 08.00 uur, of om 08.30 of om 09.30 gaat vertrekken, dat is onduidelijk. Twee Nederlandse gezinnen, het ene met twee jongens uit Groningen en het andere met twee dochters uit Limburg, zijn leuk gezelschap voor ons. Na anderhalf uur gaan we eindelijk weg. We zien weer mooie dingen, leggen minstens 10 keer aan om mensen van de boot af te laten gaan, of om ze aan boord te laten. Er gaan ook twee manden met daarin kakelende kippen mee, verder zakken rijst, bamboestokken, grote plastic tassen en opgerolde bamboe vloerkleden. Steeds als de boot aanlegt, komen er kleine kindjes de hellingen afrennen om te kijken wie/wat er af komt. Die boot is gewoon openbaar vervoer voor de lokale bevolking, betaald door toeristen die denken dat ze een fantastische trip maken. Onderweg zien we nog een vrachtschip dat half gezonken is, de opvarenden zitten op rotsen midden in de rivier. Er komen al schepen naar toe om ze te helpen. Omdat we beter voorbereid waren dan gisteren, is het toch wel een leuke dag. Zo'n 5 kilometer voor Luang Prabang, legt de boot aan. We moeten de koffers helemaal de trappen opslepen. We hebben veel te veel gewicht bij ons, de volgende keer gaan we met een kleine backpack. Bovenaan kun je een ticket kopen voor de tuktuk voor 8 euro. Er is gewoon een aanlegplaats midden in de stad, maar op deze manier verdienen heel wat mensen hier een boterham, er komen 100 mensen van de boot. Onze tuktuk delen we met een krasse hoogbejaarde vrouw uit San Diego, die in haar eentje rond reist, geweldig!  We hebben een race-tuktuk, die andere tuktuk's, auto's en scooters inhaalt. De weg is slecht, in sommige stukken zitten gaten, we moeten onszelf goed vasthouden. Het is reuze stoffig en warm, allemaal bedrijvigheid langs de weg en ongelooflijk veel scooters. Het stadje ziet er erg leuk uit. Voor 11 euro hebben we een drie persoonskamer met eigen sanitair. Het is erg netjes allemaal en als we vragen hebben, zijn ze er voor ons, vertellen ze. We hadden gelezen dat de monniken in de ochtend door de straten lopen en van de bevolking voedsel aangeboden krijgen. Dus vraag ik dit na bij de receptie, daar begrijpen ze helemaal niets van... We gaan het stadje in en belanden op een markt. Ze hebben zulke leuke spulletjes te koop tegen voor ons lage prijzen, het zou gênant zijn om af te dingen. De verkopers zijn helemaal niet opdringerig, de sfeer is enorm relaxed. We schaffen voor de buren baby slofjes aan en Renzo en Xascha kopen een klein notitieblok van geschept papier met een mooi kaft. We wandelen door de hoofdstraat, beetje rondkijken en uitkijken naar een leuk restaurantje. We belanden op een prachtig terras boven de Mekong, bestellen heerlijk eten en drinken een Laos biertje. De sfeer is zo heerlijk in Luang Prabang, zo rustig, we hebben spijt dat we hier niet een paar dagen hebben. Renzo checkt of we ons ticket om kunnen boeken, maar helaas, tot 48 uur van te voren is dat wel mogelijk. Morgen einde van de dag vliegen we terug naar Bangkok, zonder plan....